بربرین هیدروکلراید

اثرات مهاری بر اشریشیا کلی، اشرشیاکلی، دیپلوکوک پنومونیه، استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوک، تیفی و آمیب دارد. از نظر بالینی، عمدتاً برای از بین بردن عفونت ها و باکتری ها استفاده می شود. همچنین مشخص شد که این محصول دارای اثر ضد آریتمی است. بربرین فعالیت ضد توموری در شرایط آزمایشگاهی دارد و می تواند ترشح سلول های B16 را القا کند. همانند سیتارابینهیدروکلرایددر شرایط آزمایشگاهی تأثیر خوبی دارد.

هدف
آلکالوئید ایزوکینولین فرمول مولکولی [C20H18NO4]+. همچنین به عنوان بربرین شناخته می شود. در بسیاری از گیاهان در 10 جنس و 4 خانواده از جمله Berberidaceae وجود دارد. بربرین می تواند کریستال های سوزنی مانند زرد را از دی اتیل اتر رسوب دهد. نقطه ذوب 145 ℃. محلول در آب، نامحلول در بنزن، اتر و کلروفرم. بربرین یک آلکالوئید آمونیوم چهارتایی است و حلالیت نمک های آن در آب نسبتاً کم است، مثلاً هیدروکلراید آن 1:500 و سولفات آن 1:30 است. بلورهای بربرین که از آب یا اتانول رقیق رسوب می‌کنند حاوی 5.5 مولکول آب کریستالی هستند. اگر از کلروفرم، استون یا بنزن متبلور شوند، همچنین حاوی مولکول‌های حلال تبلور متناظر هستند. بربرین را می توان با قلیایی های مختلف برای به دست آوردن سه شکل مختلف بربرین درمان کرد: فرم آمونیوم چهارتایی، فرم آلدهید و فرم الکل که در میان آنها فرم آمونیوم چهارتایی پایدارترین است. بربرین دارای اثرات ضد باکتریایی بر روی استرپتوکوک همولیتیک، استافیلوکوک اورئوس، نایسریا گونوره، فروندی و شیگلا دیسانتری است و فاگوسیتوز گلبول های سفید را افزایش می دهد. بربرین هیدروکلراید (که معمولاً به عنوان هیدروکلراید بربرین شناخته می شود) به طور گسترده ای برای درمان گاستروانتریت، اسهال خونی باسیلاری و غیره استفاده می شود و همچنین اثرات خاصی بر سل، مخملک، لوزه های حاد و عفونت های تنفسی دارد.

فارماکولوژی
فارماکودینامیک
دارای طیف گسترده ضد باکتریایی است و اثرات ضد باکتریایی بر روی انواع باکتری های گرم مثبت و منفی در شرایط آزمایشگاهی، از جمله استرپتوکوک همولیتیک، استافیلوکوکوس اورئوس و ویبریو کلرا دارد. مننگوکوک، شیگلا دیسانتری، باسیل تیفوئید، باسیل دیفتری و ... دارای اثرات مهاری قوی هستند. آنها در غلظت های پایین باکتریواستاتیک و در غلظت های بالا استریل می شوند. همچنین دارای اثرات مهاری خاصی بر روی ویروس های آنفولانزا، آمیب، لپتوسپیرا، و برخی قارچ های پوستی آزمایش‌های آزمایشگاهی تأیید کرده‌اند که بربرین می‌تواند توانایی فاگوسیتی لکوسیت‌ها و سیستم رتیکولواندوتلیال کبد را افزایش دهد. شیگلا دیسانتری، استرپتوکوک همولیتیک، استافیلوکوک اورئوس و ... به راحتی در برابر این محصول مقاوم هستند. هیچ مقاومت متقاطع بین این محصول و پنی سیلین و استرپتومایسین وجود ندارد.

فارماکوکینتیک
جذب خوراکی ضعیف. پس از تزریق به سرعت وارد اندام ها و بافت های مختلف می شود و غلظت خون برای مدت کوتاهی حفظ می شود. غلظت خون پس از تزریق عضلانی کمتر از حداقل غلظت بازدارنده است. این دارو به طور گسترده ای، بیشتر در قلب، استخوان ها، ریه ها و کبد توزیع می شود. زمان ماندگاری در بافت ها کوتاه است و پس از 24 ساعت فقط مقدار کمی باقی می ماند. بیشتر داروها در بدن متابولیزه و دفع می شوند و تنها کمتر از 5 درصد از دوز تجویز شده به شکل اولیه در عرض 48 ساعت دفع می شود.
بر اساس گزارش‌های اخیر، اعتقاد بر این است که این محصول می‌تواند تعداد پیلی‌های سطح باکتری‌ها را کاهش داده و از چسبیدن باکتری‌ها به سلول‌های انسانی جلوگیری کند و اثر درمانی داشته باشد. این محصول بر هلیکوباکتر نیز اثر دارد و می تواند ورم معده، زخم معده و اثنی عشر را کاهش دهد.

غیرفعال شده و با احتیاط استفاده می شود
اگرچه می توان از آن در کودکان استفاده کرد، اما در کودکان مبتلا به کمبود ارثی گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز ممنوع است زیرا این فرآورده می تواند باعث کم خونی همولیتیک و ایجاد زردی شود.

واکنش های نامطلوب
(1) عوارض جانبی خوراکی نادر است، همراه با حالت تهوع، استفراغ، بثورات پوستی و تب دارویی که پس از قطع دارو ناپدید می شوند.
(2) تزریق یا انفوزیون داخل وریدی می تواند واکنش هایی مانند اتساع عروق، افت فشار خون و افسردگی قلبی ایجاد کند. در موارد شدید، ممکن است سندرم آسپن و حتی مرگ رخ دهد. چین از حذف انواع تزریق بربرین هیدروکلراید خبر داده است.
تعداد کمی از افراد ناراحتی خفیف شکمی یا معده، یبوست یا اسهال دارند.

تلفن همراه: 86 18691558819

Irene@xahealthway.com

www.xahealthway.com

ویچت: 18691558819

واتساپ: 86 18691558819